พระแม่ศรีมหาอุมาเทวี

พระอุมาเทวี (เทวนาครี: ???) หรือพระศรีมหาอุมา หรือ ปารวตี เป็นธิดาของท้าวหิมวัตและพระนางเมนกา พระอุมาเป็นชายาขององค์พระศิวะบรมเทพแห่งสวรรค์ มีพระโอรส 2 พระองค์ คือ พระบรมเทพขันทกุมาร ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งการสงคราม และ พระบรมเทพศรีมหาคเนศ ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งการขจัดอุปสรรคทั้งมวล พระอุมานั้นทรงมีหลายปางด้วยกันแต่ปางที่เป็นที่รู้จักมากคือ

 

ปางมหากาลี

 (พะนางกรีกกาลราตรี) โดยมีลักษณะดังนี้ มี 10 พระกร ถืออาวุธครบมือ แลบลิ้นยาวถึงทรวงอก เครื่องประดับเป็นหัวกระโหลก สังวาลเป็นงูมีลักษณะดุร้าย อีกภาคหนึ่งของพระแม่อุมา คือปางกาลี

นวทุรคา ( 9 รูปปางแห่งพระแม่ทุรคา )

พระศรีมหาทุรคาเทวีโดยมีลักษณะดังนี้ มี 8 ถึง 12 พระกร ประทับบนหลังเสือ หรือสิงโต ลักษณะดุทรงเสื้อชุดสีแดง เทศกาลที่มีการบูชาพะอุมาคือเทศกาลนวราตรีคุเซราห์ 


บางตำนานกล่าวว่า พระอุมา เดิมกำเนิดในร่างมนุษย์ นามว่า สตี เป็นธิดาของพระทักษะประชาบดี มีพระขนิษฐาพระนามว่าพระคงคา ได้เป็นชายาของพระศิวะ ที่ทรงอวตารลงมาในภาคของมุนีภพ ไว้ผมหนวดเครารุงรัง นำกระดูกมาร้อยเป็นสังวาลสวมคอ นอนตามป่าช้า มีกลิ่นตัวเหม็นสาบ เป็นที่รังเกียจของพระทักษะ แต่ด้วยบารมีของพระนางสตี จึงมองเห็นรูปกายที่แท้จริงว่าพระมุนีองค์นี้ ว่าเป็นภาคหนึ่งขององค์พระศิวะ 

ด้วยความรังเกียจ พระทักษะประชาบดี จึงได้ลบหลู่เกียรติของพระศิวะในงานพิธี พระนางสตีจึงทรงเข้าตบะเพื่อขับเพลิงออกมาจากร่าง เพื่อสังหารพระองค์เอง (บางตำรากล่าวว่า พระนางกระโดดเข้ากองไฟ) ด้วยความพิโรธ พระศิวะทรงส่งอสูรชื่อ วีรภัทร ไปทำลายงานพิธี และตัดศีรษะพระทักษะประชาบดี ต่อคืนด้วยหัวแพะที่ใช้บูชายัญในพิธีนั้น พระศิวะทรงเศร้าโศกเสียใจด้วยความรักที่มีต่อพระนางสตี จึงทรงทรงพาร่างของพระนางสตีออกไปจนสุดจักรวาล และบำเพ็ญพรตบารมีอยู่เป็นเวลานาน ต่อมาพระนางได้กลับมาเกิดเป็นธิดาของท้าวหิมวัตและพระนางเมนกา และเป็นชายาของพระศิวะอีกครั้ง ในร่างของพระอุมาเมวี (ปารวตี) 

ชาวอินเดียที่นับถือพระศิวะ และพระอุมา มีพิธีกรรมที่เรียกว่า สตี เมื่อสามีเสียชีวิต ภรรยาจะฆ่าตัวตายตามโดยกระโดดเข้ากองไฟ เพื่อบูชาความรักและการเสียสละของพระนางสตี ที่มีต่อพระศิวะ ในบางครั้งภรรยาของผู้ตายไม่ยินยอมเข้าพิธีสตี ก็ยังถูกญาติพี่น้องของสามี บังคับให้เผาตัวตายตาม พิธีบูชายัญนี้ถูกระงับไปเมื่ออินเดียตกอยู่ในการปกครองของอังกฤษ ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18



คาถาบูชาพระศรีมหาอุมาเทวี



โอม ตัสสะ ปาระพะตี กาลีทุรคา ปิยังมะมะ

ทุติยัมปิ ตัสสะ ปาระพะตี กาลีทุรคา ปิยังมะมะ

ตะติยัมปิ ตัสสะ ปาระพะตี กาลีทุรคา ปิยังมะมะ

(คาถาบูชาทั้งพระแม่อุมา พระแม่กาลี พระแม่ทุรคา)

หรือ - โอมเจมาตา กาลี,โอมเจมาตากี, โอมกาลีโอม, โอมศักติโอม



บทสรรเสริญ

(พระแม่ศรีมหาอุมาเทวี)

โอม ศักติ โอม ศักติ มารีอัมมา

โองการา โปรูเล มารีอัมมา

อุนไน วานากิดัม อุททามารกึล

อุรากิล อุยาทิดา เสทิดูไว

วารุมายุม พินิจยายุม ออตติตูไว

วาซวิล นาลาเม วาซากิดูไว

นัททิล นาลานกัล สิรันทิดาเว

นัลลารุล ธันไน นัลกิดูไว

แบงคอก วาซัม มารีอัมมา

บักธารกาลัย กัปปัย มหา มารีอัมมา

การุไนไย โปซฮินทิดัม มารีอัมมา

กัตติยาดู ทันทิดา วารัม อัมมา

มังกาลา นายากี มารีอัมมา

มังกาลัม อรุลไว มหา มารีอัมมา